یک تشکر لازم ،ولی دیرهنگام

مدت زیادی قصد نوشتن در فضای سایبر را داشتم و چند بار هم این کار را شروع کردم ، ولی در میانه راه به دلایل متفاوت متوقف شدم.هنوز هم به دو دلیل نمی توانم از قدم هایی که بر می دارم مطمئن باشم: اول اینکه در ابتدای راه هستم و مسیر خیلی خیلی کوتاهی را طی کرده ام و دوم اینکه مدت زیادی از نوشتن دور بوده ام و نوشته هایم آنچه باید نشده اند.می شود دلیل سومی را هم اضافه کرد، غیر از اینکه شاید هر بلایی از آسمان نازل شود، نباید از بلایای زمینی و احتمال قوانین محدود کننده جدید غافل بود.
با این حال نسبت به دفعات قبل حرکت امیدوار کننده تری -برای خودم - داشته ام.
این پیشرفت هر چند کوچک و حتی آغاز این مسیر را مرهون لطف و توجه دوست خوبم وارطان هستم، که زحمت راه اندازی و شکل دهی این وبلاگ را کشید.هر چند هنوز از مزاحمتهای من رها نشده ، اما امیدوارم به زودی این رخداد نیکو برایش پیش بیاید.
حق شناسانه بود که در ابتدای کار از لطف و زحمت او تشکر کنم ، اما ترجیح دادم دست کم کاری از پیش برده باشم و بتوانم نتیجه زحمات او را معرفی کنم.
دوست خوبم ،آقای مهدی محسنی،جمهور گرامی و محترم، بسیار سپاسگزارم